استراتژی معاملاتی یک روش سیستماتیک است که از آن برای خرید و فروش دارایی در انواع بازارهای مالی مثل ارز دیجیتال، سهام و فارکس استفاده میشود. استراتژی معاملاتی، قوانین و معیارهای از پیش تعریف شدهای است که هنگام تصمیمگیری در مورد معاملات مورد استفاده قرار میگیرد.
یک استراتژی معاملاتی ممکن است ساده یا پیچیده باشد و شامل ملاحظاتی مانند سبک سرمایه گذاری (به عنوان مثال، ارزش در مقابل رشد)، ارزش بازار، اندیکاتورهای تکنیکال، تحلیل بنیادی، بخش صنعت، سطح تنوع پرتفوی، افق زمانی یا دوره نگهداری، میزان تحمل ریسک، اهرم، ملاحظات مالیاتی و غیره باشد.
- برای یادگیری بیشتر: بهترین آموزش ایجاد استراتژی ترید
نکته کلیدی این است که یک استراتژی معاملاتی باید با استفاده از دادهها و تجزیه و تحلیل عینی تنظیم شود و پایبندی به آن نباید فراموش شود. در عین حال، یک استراتژی معاملاتی باید به صورت دورهای ارزیابی و با تغییر شرایط بازار یا اهداف فردی تغییر یابد.
استراتژی معاملاتی چیست؟
یک استراتژی معاملاتی شامل یک برنامه سرمایهگذاری و معاملاتی است که به درستی تنظیم شده است تا اهداف سرمایه گذاری، میزان تحمل ریسک، افق زمانی و پیامدهای مالیاتی را مشخص کند. ایدهها و بهترین شیوهها باید مورد تحقیق و بررسی قرار گیرند و پس از تنظیم باید به آنها پایبند ماند. برنامهریزی برای معاملات به معنی توسعه روشهایی است که شامل خرید یا فروش سهام، اوراق قرضه، ETF یا سایر سرمایهگذاریها میشود و ممکن است به معاملات پیچیدهتر مانند اختیار معامله یا معاملات آتی نیز گسترش یابد.
انجام معاملات به معنای کار با یک بروکر یا بروکر-فروشنده و شناسایی و مدیریت هزینههای معاملاتی از جمله اسپرد، کمیسیون و کارمزد است. پس از اجرا، پوزیشنهای معاملاتی نظارت و مدیریت میشوند (از جمله تعدیل یا بسته شدن آنها در صورت لزوم). ریسک و بازده و همچنین اثرات پرتفوی معاملات و پیامدهای مالیاتی نیز اندازهگیری میشوند.
آموزش ساخت استراتژی معاملاتی
انواع مختلفی از استراتژیهای معاملاتی وجود دارد، اما آنها عمدتا بر اساس اصول تکنیکال یا اصول بنیادی (فاندامنتال) هستند. موضوع مشترک این است که هر دو روش بر اطلاعات قابل اندازهگیری تکیه میکنند که میتوانند از نظر صحت مورد آزمایش مجدد قرار گیرند. در استراتژیهای معاملاتی تکنیکال برای تولید سیگنالهای معاملاتی از اندیکاتورها استفاده میشود. معامله گران تکنیکال بر این باورند که تمام اطلاعات مربوط به یک دارایی معین در قیمت آن موجود است. به عنوان مثال، یک استراتژی معاملاتی ساده ممکن است چیزی به سادگی تقاطع دو میانگین متحرک باشد که به موجب آن میانگین متحرک کوتاه مدت از میانگین متحرک بلندمدت بالاتر یا پایینتر می رود و بر اساس آن سیگنالی جهت خرید و فروش صادر میشود.
استراتژیهای معاملاتی فاندامنتال عوامل بنیادی را در نظر میگیرند. برای مثال، یک سرمایهگذار ممکن است مجموعهای از معیارهای غربالگری برای ایجاد فهرستی از فرصتها داشته باشد. این معیارها با تجزیه و تحلیل عواملی مانند رشد درآمد و سودآوری ایجاد میشوند.
نوع سومی از استراتژی معاملاتی وجود دارد که اخیرا شهرت یافته است. نام آن استراتژی کمی (quantitative trading strategy) است و به استراتژی تکنیکال شباهت دارد زیرا از اطلاعات مربوط به سهام برای رسیدن به تصمیم خرید یا فروش استفاده میکند. با این حال، ماتریس عواملی که برای رسیدن به تصمیم خرید یا فروش در نظر میگیرد در مقایسه با تحلیل تکنیکال بسیار بزرگتر است. یک معاملهگر کمی از چندین و چند داده مانند تجزیه و تحلیل رگرسیون نسبتهای معاملاتی، دادههای تکینیکال و قیمت بهره میبرد و با انجام معاملات سریع که توسط تجهیزات کامپیوتری صورت میگیرد اقدام به کسب سود میکند.
نکات مهم در ایجاد استراتژی ترید
استراتژیهای معاملاتی برای جلوگیری از سوگیریهای مالی رفتاری و اطمینان از نتایج ثابت به کار گرفته میشوند. برای مثال، معاملهگرانی که قوانین مربوط به زمان خروج از معامله را رعایت میکنند، کمتر گرفتار اثر انحرافی که باعث میشود سرمایهگذاران سهامهایی را که ارزششان را از دست دادهاند نگه دارند و سهامهایی را که ارزششان افزایش یافته است را بفروشند، میشوند. استراتژیهای معاملاتی را میتوان تحت شرایط مختلف بازار برای اندازهگیری ثبات، تحت آزمایش قرار داد.
با این حال، توسعه استراتژیهای معاملاتی سودآور دشوار است و خطر وابستگی بیش از حد به یک استراتژی نیز همواره وجود دارد. به عنوان مثال، یک معاملهگر ممکن است منحنی یک استراتژی معاملاتی را با دادههای بک تست خاص منطبق کند که ممکن است باعث ایجاد اطمینان کاذب شود. این استراتژی ممکن است در تئوری بر اساس دادههای گذشته به خوبی عمل کرده باشد، اما عملکرد گذشته موفقیت در شرایط کنونی بازار که ممکن است به طور قابلتوجهی با دوره آزمایشی متفاوت باشد را تضمین نمیکند.
منبع: Investopedia
پاسخ