کیف پول ارز دیجیتال چیست و چگونه کار می‌کند؟

کیف پول ارز دیجیتال

شما نمی‌توانید یک بیت کوین را تا کنید و در کیف پول خود بگذارید. با این حال، می‌توانید کلیدهای رمزنگاری خود را با استفاده از کیف پول‌های ارز دیجیتال نگهداری کنید. کیف پول ارز دیجیتال انواع مختلفی دارد، مانند کیف پول کاغذی، کیف پول سخت‌افزاری و کیف پول نرم‌افزاری. امنیت کیف پول ارز دیجیتال شما به نحوه ذخیره کلید خصوصی بستگی دارد. با مطالعه این مقاله، شما با نرم‌افزار یا دستگاه‌ فیزیکی که امکان ذخیره و انتقال امن ارزهای دیجیتال را می‌دهد، آشنا خواهید شد.

کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

کیف پول ارز دیجیتال یک برنامه نرم‌افزاری یا دستگاه فیزیکی است که به شما امکان می‌دهد ارزهای دیجیتال خود را ذخیره کنید و همچنین، امکان ارسال و دریافت تراکنش‌های رمزنگاری را فراهم می‌کند. یک کیف پول ارز دیجیتال از دو جفت کلید تشکیل شده است: کلیدهای خصوصی و کلیدهای عمومی. یک کلید عمومی از کلید خصوصی مشتق شده و به عنوان آدرس مورد استفاده برای ارسال ارزهای دیجیتال به کیف پول عمل می‌کند.

کیف پول ارز دیجیتال

نکته: کیف پول‌ها کلیدهای عمومی زیادی دارند. این بدان معناست که شما می‌توانید چندین آدرس عمومی مختلف ارائه دهید و از آنها برای دریافت ارزهای دیجیتال در یک کیف پول استفاده کنید.

بخش مهم کیف پول – و بخشی که کاربران جدید اغلب با مشکل مواجه می‌شوند – کلید خصوصی است. کلید خصوصی مانند کلید یک صندوق امانات است. هر کسی که به کلید خصوصی یک کیف پول ارز دیجیتال دسترسی داشته باشد، می‌تواند کنترل موجودی آن را در دست بگیرد.

اما برخلاف صندوق امانات، کاربران کریپتو که کلیدهای خصوصی خود را نگه می‌دارند و با استفاده از کیف پول‌های غیرقانونی (یعنی کیف پولی که توسط صرافی یا شخص ثالث میزبانی نمی‌شود) تراکنش‌ها را انجام می‌دهند، به بانک خودشان تبدیل می‌شوند.

جوئل دیتز (Joel Dietz) بنیانگذار Art Wallet و یکی از توسعه‌دهندگان MetaMask می‌گوید:

این شبیه به یک حساب بانکی است اما تفاوت اصلی اینجاست که توسط کلیدی کنترل می‌شود که فقط شما کنترل می‌کنید. شما از این کلید خصوصی برای شروع تراکنش‌ها استفاده می‌کنید که به آن «امضا» می‌گویند.

در حالی که ایده کریپتو به خودی خود هنوز برای بسیاری از افراد جدید است، کیف پول‌های ارز دیجیتال به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاربر پسند باشند. کیف پول‌های وب مانند MetaMask و کیف پول‌های دسکتاپ مانند Electrum دارای یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) هستند که تا حد امکان ساده ساخته شده است.

این مطلب را حتما بخوانید:  مقاله: NFT تقسیم شده (F-NFT) چیست و چگونه کار می‌کند؟

درک نحوه عملکرد کیف پول‌های ارز دیجیتال

بلاک چین یک پایگاه داده توزیع شده است که داده‌ها را در آنچه به عنوان «بلاک» شناخته می‌شود، ذخیره می‌کند. اینها شامل سوابق همه تراکنش‌ها، موجودی‌ها و اطلاعات مربوط به اینکه چه کسی کلید آن آدرس را در اختیار دارد، می‌شوند. در واقع، ارزهای دیجیتال به خودی خود در کیف پول ذخیره نمی‌شود. کوین‌ها روی یک بلاک چین وجود دارند و نرم‌افزار کیف پول به شما امکان می‌دهد با موجودی‌های موجود در آن بلاک چین تعامل داشته باشید. کیف پول خود آدرس‌ها را ذخیره می‌کند و به صاحبان آنها اجازه می‌دهد تا کوین‌ها را به جای دیگری منتقل کنند.

نکته: هنگام ارسال ارزهای دیجیتال، همیشه کاملاً مطمئن شوید که در حال ارسال به آدرسی برای کیف پولی از همان نوع ارز دیجیتال هستید. برای مثال، اگر بیت کوین را به یک آدرس بیت کوین کش بفرستید، آن وجوه برای همیشه از بین خواهند رفت.

اوتساو دار (Utsav Dar) یکی از بنیانگذاران Incub8 Finance می‌گوید:

بیشتر کیف پول‌های ارز دیجیتال به کاربران امکان ارسال، دریافت و ذخیره ارزهای دیجیتال را می‌دهند. برخی از آنها قابلیت خرید و خرج کردن ارزهای دیجیتال را دارند. برخی از کیف پول‌های ارز دیجیتال دارای ویژگی‌های اضافی مانند جابه‌جایی بین توکن‌ها، قرار دادن توکن‌ها برای بازده ثابت پرداخت شده به کاربران، و همچنین امکان دسترسی به برنامه‌های غیرمتمرکز ساخته شده در شبکه‌های مختلف هستند.

مراحل کلی استفاده از کیف پول‌های ارز دیجیتال

در حالی که هر کیف پول ارز دیجیتال تفاوت‌های ظریف خاص خود را دارد، در اینجا مراحل کلی مربوط به ارسال یا دریافت وجوه با استفاده از کیف پول‌ها را بررسی می‌کنیم:

  • برای دریافت وجه، باید یک آدرس (که به عنوان کلید عمومی نیز شناخته می شود) را از کیف پول خود بازیابی کنید. ویژگی «تولید آدرس» را در کیف پول خود پیدا کنید، روی آن کلیک کنید، سپس آدرس الفبای/عددی یا کد QR را کپی کنید و آن را با شخصی که می‌خواهد کوین برای شما ارسال کند به اشتراک بگذارید.
  • برای ارسال وجه به آدرس کیف پول ارز دیجیتال دریافت کننده نیاز دارید. ویژگی «ارسال» را در کیف پول خود پیدا کنید و آدرس کیف پولی که قصد ارسال کوین به آن را دارید را وارد کنید. مقدار ارز دیجیتالی را که می‌خواهید ارسال کنید انتخاب کنید و روی «تأیید» کلیک کنید. قبل از ارسال مقادیر زیادی ارز دیجیتال، یک تراکنش آزمایشی کوچک ارسال کنید. توجه داشته باشید که ارسال کوین مستلزم پرداخت هزینه‌ای است که در ازای پردازش تراکنش به ماینرها پرداخت می‌شود.

ارسال پول از طریق کدهای QR یا رشته‌های طولانی اعداد و حروف ممکن است در ابتدا عجیب به نظر برسد. اما پس از چند بار انجام این کار، این روند برای شما بسیار ساده می‌شود.

این مطلب را حتما بخوانید:  آیا می‌توانید ترید کریپتو را با هوش مصنوعی انجام دهید؟

انواع کیف پول‌های ارز دیجیتال

به طور کلی، کیف پول‌های ارز دیجیتال در دو دسته قرار می‌گیرند:

  • کیف پول‌های نرم‌افزاری (Software wallets)
  • کیف پول‌های سخت‌افزاری (Hardware wallets)

 

کیف پول ارز دیجیتال داغ در برابر کیف پول ارز دیجیتال سرد

کیف پول‌های نرم‌افزاری صرفاً برنامه‌های دسکتاپ یا افزونه‌های مرورگر هستند که ارسال، دریافت و ذخیره ارزهای دیجیتال را برای مردم آسان می‌کنند. کیف پول‌های سخت‌افزاری هدفی مشابه دارند، اما دستگاه‌های فیزیکی هستند که می‌توانند به کامپیوتر متصل شوند.

گاهی اوقات به کیف پول‌های نرم‌افزاری کیف پول‌های «داغ» گفته می‌شود، زیرا وجوه به صورت آنلاین نگهداری می‌شوند. در همین حال، کیف پول‌های سخت‌افزاری کلیدهای خصوصی را به صورت آفلاین یا در فضای ذخیره‌سازی «سرد» نگهداری می‌کنند.

کیف پول‌های سخت‌افزاری

می‌توان گفت کیف پول ارز دیجیتال سخت‌افزاری دستگاه کوچکی است که ارزهای دیجیتال را به صورت آفلاین ذخیره می‌کند. کیف پول سخت افزاری کلیدهای شما را از تلفن همراه یا کامپیوتر دور نگه می‌دارد و معمولا، آن را با USB به کامپیوتر یا لپ تاپ وصل می‌کنید. کیف پول سخت افزاری معمولی حدود 100 دلار قیمت دارد و استفاده از آنها کمی پیچیده‌تر از کیف پول‌های نرم افزاری می‌باشد.

بیشتر کیف پول‌های سخت‌افزاری به یکی از سه روش زیر با کامپیوتر تعامل دارند:

  • یک رابط مبتنی بر وب
  • یک برنامه ایجاد شده توسط شرکت
  • یک کیف پول نرم‌افزاری مجزا

کیف پول‌های نرم‌افزاری

کیف پول نرم‌افزاری یک برنامه کامپیوتری یا اپلیکیشن موبایلی است که کلیدهای خصوصی را به صورت آنلاین نگه می‌دارد. کیف پول‌های نرم‌افزاری برای هر ارز دیجیتال منحصر به فرد هستند، در حالی که کیف پول‌های سخت‌افزاری اغلب از چندین ارز پشتیبانی می‌کنند (در ادامه در مورد این تفاوت‌ها بیشتر توضیح خواهیم داد).

یک کیف پول نرم‌افزاری را می‌توان در وب استفاده کرد، در این صورت کیف‌پول‌های نگهبانی هستند که کاملاً ایمن نیستند. یا می‌توانند به شکل برنامه‌هایی باشند که به اینترنت متصل هستند که این مسئله امنیت آنها را کاهش می‌دهد.

نکته: هنگام استفاده از کیف پول‌های نرم‌افزاری، مطمئن شوید که به طور منظم بک‌آپ تهیه می‌کنید. اگر مشکلی با مرورگر وب یا هارد دیسک شما پیش بیاید، ممکن است کلیدهای خصوصی کیف پول ارز دیجیتال خود را گم کنید و در نتیجه دارایی خود را از دست بدهید.

انواع اصلی کیف پول‌های نرم‌افزاری

سه نوع اصلی کیف پول نرم‌افزاری عبارتند از:

  • کیف پول‌های مبتنی بر وب، مانند MetaMask که به عنوان یک افزونه مرورگر کار می‌کنند و می‌توانند تراکنش‌های اتریومی را ارسال کنند. آنها تعامل کاربران با مواردی مانند برنامه‌های غیرمتمرکز و امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) را آسان می‌کنند.
  • کیف پول‌های دسکتاپ، مانند کیف پول Electrum که می‌توانند در کامپیوتر یا لپ تاپ استفاده شوند.
  • کیف پول‌های تلفن همراه، مانند کیف پول Blockchain.com که به کاربران اجازه می‌دهد ارزهای دیجیتال را ذخیره کنند، تراکنش‌ها را ارسال/دریافت کنند، و همچنین کلیدهای خصوصی یک کیف پول ارز دیجیتال را با اسکن یک کد QR در تلفن‌‌های هوشمند خود قرار دهند.
این مطلب را حتما بخوانید:  رِنج (Range) در ترید ارز دیجیتال چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟

هر نوع کیف پول ارز دیجیتال بسته به اهداف کاربر مورد استفاده خاص خود را دارد، اگرچه همه آنها کارهای مشابهی را انجام می‌دهند.

نکته: کیف پول ارز دیجیتال کاغذی راه دیگری برای ذخیره کلیدهای خصوصی شماست. اما ایجاد و استفاده از کیف پول‌های کاغذی با درصد بالایی از خطای کاربر همراه است و برای ذخیره هر مقدار قابل توجهی از ارزهای دیجیتال بسیار خطرناک می‌باشند. به طور کلی توصیه می‌شود از انواع دیگر کیف پول‌های ارز دیجیتال استفاده کنید.

مزایا و معایب کیف پول ارز دیجیتال

جوانب مثبت:

  • مالکیت شخصی بر پول
  • معاملات مقاوم در برابر سانسور
  • دسترسی سریع و آسان

جوانب منفی:

  • مسئولیت کاربر
  • منحنی یادگیری
  • احتمال اشتباه کردن

برخی از مزایای استفاده از کیف پول‌های ارز دیجیتال غیرقانونی عبارتند از:

  • مالکیت شخصی بر پول. اگر کلیدهای خصوصی خود را نگه دارید، آن داریی‌ها متعلق به شما و فقط شما هستند. در مقایسه، پول در یک بانک از نظر فنی دارایی بانک است.
  • امکان ارسال تراکنش به هر کسی که دوست دارید در هر زمان که دوست دارید. ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز در برابر سانسور مقاوم هستند، زیرا هیچکس شبکه را کنترل نمی‌کند که توقف تراکنش‌ها را برای هر کسی سخت می‌کند.

برخی از معایب استفاده از کیف پول‌های ارز دیجیتال عبارتند از:

  • مسئولیت کاربر. تبدیل شدن به بانک خود به این معنی است که باید 100 درصد مسئولیت هر اشتباهی را بپذیرید.
  • منحنی یادگیری. استفاده از کیف پول ارز دیجیتال علاوه بر آشنایی با نوع جدیدی از اکوسیستم مالی، مستلزم یک سطح پایه‌ای از دانش کامپیوتری می‌باشد.

نتیجه‌گیری

پاسخ به سوال «کیف پول ارز دیجیتال چیست؟» این است که مانند یک حساب بانکی رمزنگاری است که فقط شما آن را کنترل می‌کنید. کیف پول‌های نرم‌افزاری برای راحتی ساخته شده‌اند، در حالی که کیف‌پول‌های سخت‌افزاری برای امنیت ساخته شده‌اند. برای شروع، باید تحقیق کنید که کدام نوع کیف پول برای شما بهتر کار می‌کند. در مورد گزینه‌های موجود از جمله هزینه و امنیت آنها تحقیق کنید.

کسانی که می‌خواهند یک گام فراتر بروند، می‌توانند در یک کیف پول سخت‌افزاری سرمایه‌گذاری کنند، زیرا انجام این کار یکی از بهترین راه‌ها برای در اختیار گرفتن مالکیت کلیدهای خصوصی خود می‌باشد. یادگیری استفاده از آنها ممکن است برای مبتدیان کمی بیشتر طول بکشد، اما برای امنیت بیشتر انجام این کار بسیار هوشمندانه است. برای کسانی که مبالغ هنگفتی را به شکل ارز دیجیتال در اختیار دارند، کارشناسان معتقدند که استفاده از کیف پول سخت‌افزاری ضروری است.

 

نویسنده: Brian Nibley

منبع: Business Insider

پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *