در روز پنجشنبه، کمیته نظارت بر بانکداری بازل در طی دومین دور رایزنی خود پیرامون برخورد محتاطانه با سرمایه گذاری بانک ها در کریپتو پیشنهاد کرد که میزان تخصیص سرمایه به دارایی های ارز دیجیتال «گروه 2» فقط 1 درصد از سرمایه ردیف اول (Tier 1) آن ها باشد.
کمیته بازل و محدودیت سرمایه گذاری بانک ها در کریپتو
دارایی های دیجیتال گروه 1 شامل دارای هایی سنتی توکنیزه شده مثل سهام های مصنوعی یا دارایی هایی با مکانیزم های تثبیت سازی موثر مثل استیبل کوین های قانونی شده می شوند. طبق این طرح پیشنهادی جدید، دارایی های دیجیتال گروه 1 می توانند تحت رویکردهای مبتنی بر ریسک مشابه با دارایی های سنتی در چارچوب کنونی یعنی Basel III قرار بگیرند.
البته رمزارزهایی که نتوانند پیش نیازهای ذکر شده را ارائه دهند به عنوان دارایی های دیجیتال گروه 2 قرار می گیرند که از نظر تئوری شامل توکن های بزرگ غیر از استیبل کوین، رمزارزهای توکنیزه نشده مثل بیت کوین و اغلب آلت کوین ها می شود. از این رو، بانک ها فقط می توانند 1 درصد از کل سرمایه یا ارزش خالص دارایی های خود را به پوزیشن های بلند مدت یا کوتاه مدت گروه 2 دارایی های دیجیتال اختصاص دهند.
علاوه بر این، کمیته بازل در نظر دارد که بانک ها برای دارایی های گروه 2 صرف ریسک (Risk Premium) 1250 درصدی را در نظر بگیرند. به عنوان مقایسه، سهام شرکت ها معمولا صرف ریسک 20 تا 150 درصدی دارند که البته به رتبه بندی اعتبار شرکت صادر کننده سهام بستگی دارد. طبق پروتکل Basel III دارایی های موزون به ریسک (risk-weighted) یک بانک نباید بیشتر از 10.5 درصد از سرمایه ردیف اول آن باشد.
به احتمال زیاد این اقدام کمیته بازل میزان سرمایه گذاری بانک ها در کریپتو و رمزارزهای مختلف را به شدت محدود خواهد کرد. به عنوان مثال یک بانک با خرید هر 10 میلیون دلار بیت کوین باید 125 میلیون دلار دارایی موزون به ریسک به سبد دارای خود اضافه کند.
این کار باعث می شود که ارزهای دیجیتال بسیار کمتر از دارایی هایی با صرف ریسک کمتر، سودآور باشند. در آخر لازم به ذکر است که Basel III یک چارچوب قانونی بین المللی است که تقریبا همه موسسات مالی فعال در کشورهای در حال توسعه باید از آن تبعیت کنند و قانون کشورها ها هم اجرای آن را ملزم کرده است.
منبع : Cointelegraph
پاسخ‌ها